dr Henryk Jankowski.
Zasłużony lekarz – organizator szpitala w Przeworsku – wielki społecznik żyjący problemami swego środowiska, jego zdrowotności – rozmiłowany w Przeworsku i Ziemi Przeworskiej – malarz amator utrwalający piękno przyrody i architektury w swoich obrazach.Urodził się 30 stycznia 1906 r. w Przeworsku. Tu uczęszczał do szkoły powszechnej, w Jarosławiu natomiast ukończył gimnazjum.Studia na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie w latach 1927-1933 dały Mu pierwszy dyplom lekarza weterynarii. Kontynuował studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie, pracując jednocześnie jako asystent, a następnie adiunkt Katedry Chemii Fizjologicznej i Patologii Doświadczalnej. Dyplom lekarza medycyny uzyskał w 1942 r. nostryfikowany następnie na Akademii Medycznej we Wrocławiu w 1947 r. Wcześniej, bo we wrześniu 1937 r., uzyskał stopień doktora.
Od 1942 r. przebywał ponownie w Przeworsku, oddając swoją wiedzę i zdolności również na rzecz ruchu oporu i prowadził tajny punkt opatrunkowy dla oddziałów partyzanckich. Dodać należy, że Przeworsk i Ziemia Przeworska były miejscem szczególnie aktywnej działalności Armii Krajowej, czy potem Batalionów Chłopskich.
Zorganizowany przez Niego Tajny Komitet Pomocy Społecznej zapewnił nie tylko uciekinierom i ludziom zagrożonym, ale także wielu dzieciom – sierotom, m.in. dzieciom żydowskim, możność przetrwania. Tajny Komitet Pomocy Społecznej przekształcony został po ukończeniu działań wojennych w Powiatowy Komitet Pomocy Społecznej, w skrajnie trudnych warunkach, w czasie trwających jeszcze walk.
W lipcu 1944 r. zorganizował szpital mieszczący się początkowo w budynku Szkoły Żeńskiej z przeznaczeniem zarówno dla ludności cywilnej -ofiar wojny – jak też dla żołnierzy walczących stron. Pierwszy przejęty budynek z ordynacji Lubomirskich przy ul. Studziańskiej umożliwił dalszy rozwój szpitala.
Dzięki wysiłkom tak nielicznej wówczas kadry lekarskiej już w pierwszym roku działalności zorganizowane zostały cztery oddziały: chirurgiczny, ginekologiczny, wewnętrzny i zakaźny.
Darzony zaufaniem społecznym, pozyskiwał środki na utrzymanie szpitala od instytucji, ze zbiórek, od osób prywatnych, czy z własnych nakładów.
W rocznicę założenia Szpitala Miejskiego w Przeworsku 1944-1945 wydał jednodniówkę pt. "Dni Szpitalne". dokumentujące ten okres organizacyjny.
W 1953 r. uzyskał specjalizację l stopnia z chirurgii, zaś w 1958 r. specjalizację II stopnia z radiologii. Był lekarzem nie tylko z wykształcenia, ale z powołania. W miarę Swoich sił i możliwości starał się o rozszerzenie placówek służby zdrowia w powiecie przeworskim organizując przychodnie specjalistyczne i ośrodki.
Zawsze aktywny, niestrudzony w działaniu opracował m in. "Uwagi dotyczące warunków zdrowotnych Przeworska" zamieszczone w monografii pt. "Siedem wieków Przeworska" pracy zbiór, pod. red. A. Kunysza, proponując na podstawie przeprowadzonych badań fizjograficznych, klimatycznych i hydrograficznych kierunki rozbudowy miasta. Wygłaszane liczne prelekcje nie tylko na tematy kulturalno-oświatowe, ale dotyczące zdrowia, higieny, poprawy urządzeń komunalnych miasta kształtowały świadomość środowiska.
Był członkiem wielu towarzystw naukowych, m.in. Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, Towarzystwa Historycznego i Przyjaciół Nauk, założycielem i pierwszym przewodniczącym Koła Polskiego Towarzystwa Lekarskiego w Przeworsku.
Jako współtwórca i długoletni prezes Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, brał czynny udział w jego pracach, głównie w Komisji Opieki nad Zabytkami i Ochrony Przyrody, czego dawał liczne dowody na terenie swego miasta.
Malarz – amator, członek Związku Polskich Artystów i Plastyków, utrwalił w swoich obrazach wiele pejzaży, reminiscencji z ulubionych wędrówek po kraju, szczególnie jego wschodnich kresów – i z rodzinnego miasta.
Nie brakowało też prac ukazujących ciekawe motywy architektury miast i miasteczek. Prace jego eksponowane były m.in. w Krakowie, Rzeszowie, Łańcucie i Przemyślu. Z okazji Światowego Kongresu Medycznego brał udział w wystawie amatorskich prac artystycznych lekarzy z wielu krajów, zorganizowanej przez Muzeum Narodowe w Warszawie.
Zmarł 12 września 1975 r. w Przeworsku.